همواره این سخن در گوشم ونگ میزند که : در زندگی زخمهایی است ... .
از چند منظر میتوان به این زخم ها نگریست :
1 – زخم هست که هست ، بتادین بزن خوب میشه .
2- نگفتم یک نهلیست بدبخت بیچاره هستی ، به درک که داری زندگی را مردگی میکنی ، دردت همیشه بیشتر بشه بدبخت سیاه نمای کوته فکر .
3- باری زخم هاییست جانکاه ، عصیان زندگیست در برابر هستی نیستی ، ...غالب این زخم ها را نمی توان بیان کرد و مثل خوره روح را در انزوا میخورد . حقیقت جز این نیست و به همگان بسپار این سخن که هر آنچه زندگی در سیاهی بخشد در ظلمت زندگانی خواهد ستاند .
4- زخم مولود آفریده زخم است ، در تجربه ای که زندگی حادث شده آن فاعل را بیاب نه اینکه بر مفعولش خورده گیری .
5-من مرد تنهای شبم ...
6-زنده باد زندگی...
7-مردگی باید تو را ای زندگی ...
8-مرده شور صادق هدایت .
اما آن سو دورتر از تمام فصول زندگی واقعا " "در زندگی زخم هاییست که روح را مانند خوره ،آهسته درانزوا می خورد و می تراشد" .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر